Lake Malawi Day 2 en De terugreis....

Vanmorgen 18-08-2013 voor het eerst wakker geworden in dit paradijs! Oké ik had het wakker worden en opstaa iets anders voorgesteld.... Eigenlijk dacht ik heel onstspannen en soepel uit de tent te stappen met mijn ogen dicht een keer rustig in en uit te ademen en dan uit te kijken over het prachtige meer met haar rotsen, eilanden en prachtige planten, bloemen, stranden en bootjes. Dit liep niet helemaal zoals ik had verwacht.... ik werd wakker snakkte naar adem probeerde uit alle macht mijn slaapzak open te ritsen na drie keer proberen bleek dit hopeloos te zijn heb ik mijn slaapzak dus maar uitgetrapt ben naar de uitgang van de tent gekropen heb die tot de helft open geritst en heb me toen als een soort rups die uit zijn cocon kruipt door de smalle opening gewurmt en lang uit laten vallen in het koele vochtige gras! Eindelijk was ik bevrijd uit die sauna mygod! Het was niet normaal warm in de tent echt vreselijk! Toen ik weer een beetje was afgekoelt ben ik opgestaan en keek ik alsnog uit over het prachtige meer en haar eilanden, rotsen, bootjes en strand met de kleurrijke begroeiing. Vervolgens heb ik om de nog slapende meiden een beetje koelte te geven de tent helemaal open gezet en ben ik ervoor in het gras gaan liggen schrijven in mijn dagboekje.

Die middag zijn we eerst naar een marktje geweest om souvernirtjes te kopen voor ons zelf en natuurlijk ook voor onze lieve vrienden, vriendinnen en familie. Voor mijzelf heb ik een prachtige houte boom gekocht voor in mijn nieuwe kamer, een met de handgemaakte en ingegraveerde olifanten sleutelhanger en een groot masker voor aan de muur. Ik kan ook vertellen wat ik voor mijn ouders heb gekocht aangezien ik het ze toch al heb gegeven :) Voor papa een met de hand gevlochten rieten autootje en een sleutelhanger ook ingegraveerd en in de vorm van een neushoorn. Voor mama een beeldje van een moeder met haar kind en een vijzel voor in de keuken. Wat ik voor mijn vrienden, vriendinnen en de rest van mijn familie heb gekocht ga ik niet zeggen.... aan hen heb ik het nog niet gegeven en zij lezen mijn blog... zou toch jammer van de verrassing zijn, ja toch?

Na het marktje hebben we een boot tocht gemaakt. We liepen het strand op en met z'n alle liepen we richting een houten kleurrijk bootje dat rustig lag te dobberen op het kristal heldere water. We waren bijna bij het bootje toen een gezette Engelse man ons riep en zij dat hij er naar uitkeek met ons de boottocht te gaan maken. Na dit gezegd te hebben stapte de man tot onze verbazing niet in het houten bootje maar in een super mooie mega luxe ongelooflijke dure speedboot!! Die zagen wij niet aankomen... maar erg vonden we het niet ofcourse! De boottocht was heeeerlijk! De voorkant van de boot die hoog uit het water komt en botst op de golven de wind door je haar keiharde muziek en de zon op je gezicht. Na drie kwartier varen foto's maken en lekker vals meezingen met de muziek kwamen we weer aan bij het strand. We hebben nog even wat gebawot (sorry voor de dramatische werkwoord vervoeging....)  

Later die avond was dan eindelijk het moment daar! Joy zou zijn verhaal gaan vertellen! We keken hier allemaal al de hele reis naar uit! Na het eten hebben wij een kampvuur gemaakt op het strand <3 zijn met er in een kring omheen gaan zitten hebben we de stroopwafels erbij gepakt en hebben toen ademloos zitten luisteren naar het ontroerende en indrukwekkende verhaal van onze vriend Joy. Ik zal het wat korter houden aangezien het orgineel zo'n 1,5 uur duurt... Joy is geboren in een community en had een vader een moeder twee broers en een zus. Hij was de oudste. Toen hij negen was overleed zowel zijn vader als zijn moeder en moesten hij, zijn broers en zus bij hun oma gaan wonen, maar zonder geld, baan of kansen op een goede toekomst. Joy is om zijn oma broers en zus te onderhouden allerlei klusjes gaan doen bij rijken mensen uit de buurt. Toen hij op een dag in contact kwam met een man die medelijden had was er voor het eerst een kans voor hem. Joy vertelde de man dat hij graag naar school wilde en wilde leren om zo een goede baan te kunnen krijgen en voor zijn familie te kunnen zorgen. De man betaalde het schoolgeld voor Joy en een deel van het middelbare schoolgeld. Maar Joy heeft vaan honger geleden. Hij at soms niks, soms uit het vuilnis en met geluk konden ze een klein beetje voedsel met z'n vieren delen... Toen Joy klaar was met school had hij genoeg geld gespaart om twee varkens te kunnen kopen. Deze varkens kregen biggetjes die hij verkocht. Op een dag was er een man die de biggetjes voor een gigantisch bedrag wilde kopen. Deze man bleef terug komen en van het geld kocht Joy zijn eerst huis (In dit huis woont nu zijn oma die nog steeds leeft) Vanaf dat moment ging het beter met Joy. Hij studeert nog steeds en heeft nu een goede baan bij Be More (waarvan worldmapping een onderdeel is) en kan zo zijn eigen gezin onderhouden. Zijn grote droom, of hoe hij het zelf noemt "goal", is om president te worden en zo meer mensen te helpen in de communities, Malawi en de rest van Afrika. Als je dit verhaal tot in de details hoort van Joy zelf... geloof me dan ben je wel even stil wauw wat kan die man mooi vertellen zeg! 

De terugreis.

De eerste reisdag is niet heel speciaal... We hebben eigenlijk de hele dag in het busje gezeten (waar ik overigens niet veel van heb meegekregen... ik sliep net als de rest haha) tot we uiteindleijk aankwamen in Lilongwe waar we nog een avond en een nachtje  zouden blijven voordat we zouden vliegen naar Ethiopië. 's avonds gingen we uiteten wat heel gezellig was en erg lekker, maar waar we wel 1,5 uur hebben zitten wachten op ons voorgerecht.... en daarna nog het hoofdgerecht.... Na thuiskomst zijn we dus vrijwel meteen ons bed ingedoken. 

De volgende morgen zijn we na het ontbijt naar het vliegveld gegaan. Daar hebben we afscheid genomen van Joy en onze chauffeur Charles. 

De vlucht van Lilongwe naar Ethiopië verliep prima! Op Ethiopië hebben we nog 4 uur gewacht tot onze volgende vlucht naar Londen en ook die verliep zonder problemen op een onrustige nacht na dan..... Nee grapje jullie dachten toch niet echt dat wij meteen optijd aankomen? Dat is zoooo 2012! Toen we boven Londen waren hebben we daar traditioneel weer een paar rondjes gevlogen. Net lang genoeg dat me net het volgende vliegtuig naar Amsterdam niet haalden waardoor we net niet op tijd aankwamen in Amsterdam. Ja we houden de spanning erin! Raad maar hoe lang we toen hebben zitten wachten op Heathrow.... hint* vergeleken met de 72 uur vertraging die we op de heenreis al hebben gehad was dit niks! Nou weet je het al? 10 uurtjes! Is toch niks! Beetje bawo spelen beetje eten beetje kletsen beetje lezen beetje muziek luisteren beetje winkeltjes kijken ja hoor wij komen die tijd wel door! 

Om 19:15 kwamen we dan echt aan in Amsterdam (i.p.v 11:00 jaa zo laat stond mijn halve familie er al .... sorry guuuys) Toen we de deur door kwamen en ik keek mama aan begon ze meteen te huilen... hahaha aaaahw ook mijn lieve tante moest huilen en mijn oom neef een papa waren er ook. Eigenlijk zouden mijn nichtje, nicht andere oom en tante er ook zijn maar die stonden er 's morgens om 11:00 al mijn nichtje zelfs met een zelfgemaakt spandoek met welkom thuis! Zo lief! en zo ongelooflijk stom van dat vliegtuig om niet meteen te landen! 

Toen ik thuis kwam wa het huis versierd incl, mijn kamer, was er taart en hadden mijn ouders een cadautje op mijn bed gelegd echt super lief van ze! Na foto's kijken en de eerste verhalen verteld te hebben ben ik heerlijk (maar kort) gaan douchen en daarna mijn bedje ingedoken! 

En toen ik de volgende morgen wakker werd dacht ik eerst huh waar ben ik?! En daarna dacht ik o ja ik ben weer fijn thuis!

P.S Dank jullie wel allemaal voor de SUPER LIEVE reacties berichtjes en het meeleven!  Het is fijn om in Afrika te zien dat mensen je verhalen lezen en er ook zo leuk op reageren! Echt top thanksss! xxx